Hell:on – Once Upon A Chaos…
31 augustus 2015
Ferrrum.com
Eind 2013 verscheen van het Oekraïense Death/Thrash gezelschap Hell:on hun vierde album Hunt. Dit album heb ik destijds op de radio veelvuldig gedraaid aangezien ik het een erg sterk album vond. Ik was niet de enige, want de band heeft zich de afgelopen twee jaar aardig weten te manifesteren.
Eind augustus ligt de opvolger klaar om op de mensheid losgelaten te worden. Erg nieuwsgierig nam ik de uitnodiging aan om Once Upon A Chaos alvast te beluisteren, in de hoop niet teleurgesteld te worden. Gelukkig maakt de band vanaf de aftrap al duidelijk dat er met de sound nog steeds niets mis is. Het album komt middels Filth aanzwellen als een orkaan die waarschijnlijk pas aan het eind van het album weer zal gaan liggen. Filth valt op door de experimentele samples, die ik me niet kan herinneren van het vorige album. Opvolger Delirium is zo’n track die ook rustig op Hunt had kunnen staan. In gedachten stel ik me een mix van Vader en Morbid Angel voor en dat zou de samples uit het eerste nummer ook rechtvaardigen.
De daarop volgende nummers zijn van hetzelfde laken en pak al wordt her en der op de achtergrond een orkestraal toetsenbordje gebruikt. Nergens wordt het echt spannend, de storm duurt gewoon voort.
Volgens het begeleidende schrijven van het label zouden we op het album ook nog instrumenten moeten horen als een Sitar, Goat-pipe, Drymba (soort mondharp) en Shehnia (soort oosters rietblaasinstrument), echter vermoed ik die pas in het nummer Salvation In Death (inclusief solo van Sepultura’s Andreas Kisser) terug gevonden te hebben. Maar het wachten is schijnbaar op het laatste nummer I Am God, want daar komen al deze exotische instrumenten pas in naar voren. Een slepend epos van 7 minuten die pas na ruim vier en een halve minuut enigszins tot ontbranding komt. Persoonlijk vind ik dit nummer niet op het album passen en al helemaal niet als afsluiter. Jammer want nu blijkt dat de storm dus al bij het vorige album is gaan liggen.
Uiteindelijk houd ik er dan ook geen lekker gevoel aan over en blijkt dat het vorige album meer indruk maakte. Wellicht waren de verwachtingen wat hoog gespannen, maar de band heeft zichzelf wat mij betreft niet overtroffen.
