Atra Vetosus – Undying Splendour

Atra Vetosus – Undying Splendour

20 December 2024

Immortal Frost Productions

We staan aan de vooravond van weer een nieuwe release van de Tasmaanse atmosferische black metalformatie Atra Vetosus. De band bestaat alweer sinds 2011 en is nu met ‘Undying Splendour’ toe aan hun derde langspeler. Na dus 2 volledige albums en een flink aantal EP’s is een ontwikkelende lijn zicht- en hoorbaar geweest in hun muziek, dus mijn verwachting is hoopvol op ook nu weer een goed geschreven album.

Traditiegetrouw neemt Atra Vetosus het niet zo nauw met kort geschreven nummers, het eerste nummer This Fallow Heart bewijst dit al meteen met een speeltijd van net onder de tien minuten. Het nummer begint rustig met synthesizer en kraakheldere gitaarakkoorden, wat al snel bijval vindt van rustige drums en een prominent aanwezige basgitaar. Dit loopt vervolgens gezamenlijk ineen als een groovend intro waarbij na ongeveer 80 seconden de atmosferische black het over neemt. De vocalen zijn als vanouds ijzig geschreeuwd. Dit eerste nummer is al meteen zo veelzijdig, de krachtige black metal elementen wisselen vloeiend naar meer atmosferische sferen. Josh Gee laat in dit nummer na ongeveer vier minuten horen dat hij niet alleen kan schreeuwen maar ook dat hij een zeer prachtige cleane stem heeft. Atra Vetosus zou Atra Vetosus niet zijn als er ergens (on)verwachts ineens een intermezzo is in gebouwd en jawel ook dit nummer heeft er één. Rustig kabbelende muziek waarbij ook strijkinstrumenten te horen zijn, dit loopt door naar een episch outro waarbij het intermezzo net een beetje pittiger wordt gemaakt. Oorgasmes en dat al bij het eerste nummer.

Wat mij na een aantal keren luisteren opvalt is de hoeveelheid melancholische invloeden met name van de synthesizer, iets wat in het verleden wat minder aanwezig was en nu een positieve invulling krijgt binnen de nummers. Dit wil niet zeggen dat de band dan softer is geworden, verder van, wel laten de heren horen te zijn gegroeid in hun muziek. Al met al kan ik blijven schrijven over dit album, maar dat gaat dan een te lang verhaal worden. Wel wil ik nog wat zeggen over het laatste nummer op dit album: Tormentation of the Guileless. Waar het album redelijk rustig begon, wordt het met pit afgesloten. Meteen klapt de muziek erover met melodielijnen die herkenbaar zijn van de eerdere langspelers. Fijne afwisseling wederom tussen pompende atmosferische black en rustigere orkestrale stukken. Het nummer sluit af met een outro volledig op keyboard, een epische afsluiting van een geweldig album.

De band is volgend jaar op tour in Europa en doet daarbij ook Arnhem aan op 1 februari 2025. Een primeur is daarbij dat de heren Josh en Josh (respectievelijk Gee and Young) ook met hun andere project Lost in Desolation aanwezig zullen zijn. Ik zal er in ieder geval wel te vinden zijn dan.