Spoil Engine – Stormsleeper
12 december 2015
Eigen beheer
Het Belgische Spoil Engine begon in 2004 en bracht in 2007 zijn debuutalbum Skinnerbox v.07 uit, dat nog een rauw geluid liet horen. De rauwe mix van Machine Head, Pantera en Slipknot van dat album werd echter op Antimatter aardig gepolijst, maar leverde het de band wel een contract op bij Roadrunner. Het eerste voor een Belgische band in 20 jaar. Op The Art Of Imperfection uit 2012 werd de sounds van beide albums gecombineerd. Al met al had de band een redelijke succesformule in handen, want ze mochten de voorprogramma’s verzorgen voor bands als Motörhead, Volbeat, Prong, Killswitch Engage en Arch Enemy. Daarnaast was de band te zien op festivals als Graspop (3x) en Pukkelpop (2x).
Om de één of andere reden moest de band nu in eigen beheer zijn nieuwe materiaal uitbrengen, maar het lijkt slechts een kwestie van tijd te zijn totdat de band weer door een label opgepikt gaat worden. Aan de muziek zal het in ieder geval niet liggen, want die is bij Spoil Engine prima voor elkaar.
In de zomer van 2014 moest de band afscheid nemen van hun zanger Niek Tournois, waarna een lange zoektocht met vele audities uiteindelijk leidde naar de Maastrichtse Iris Goessens. Deze talentvolle dame bleek namelijk niet alleen over een grunt à la Angela Gossow te beschikken,maar haalt ook in de cleane vocalen bij mij de wenkbrauwen omhoog.
Als we het dan toch over Arch Enemy hebben, dan is de vergelijking snel gemaakt. Deze EP opent met Disconnect, die erg aan het Zweedse voorbeeld doet denken. Het album werd afgemixt en gemasterd in Studio Fredman, en das een studio waar veel ook Arch Enemy bijvoorbeeld het album Wages Of Sin opnamen.
Titeltrack Stormsleeper laat horen dat Iris over meer beschikt dan alleen maar een goeie grunt. Het refrein wordt clean gezongen, zonder dat het als een teer gothic-poppetje gaat klinken.
Ook in de power-ballad Singing Sirens geeft ze haar visitekaartje nog eens af en blijft haar stem goed overeind. Grunt, clean en af en toe wat metalcore uitstapjes, ze beheerst het allemaal. Luister vooral eens hoe ze gromt en brult in The Verdict! Verstaanbaar zingend grunten. Ik heb het op deze manier nog niet veel zangeressen horen doen.
Niet alleen de zang is goed verzorgd, maar ook het gitaarwerk van Steven Sanders en Bart Vandeportael en de ritmesectie Kristof Taveirne (bass) en Matthijs Quaars (drums) zit lekker in elkaar. Je hoort dat hier ervaren musici spelen. Hoekige en melodieuze riffs die doen denken aan bands als Trivium, maar ook weer aan Arch Enemy. Begrijp me niet verkeerd, de band wil geen kloon zijn van hun Zweedse voorbeeld, maar haalt wel overduidelijk zijn invloeden daar vandaan.
De mensen die het oude werk van de band (dus met Niek nog in de band) kennen, zullen wellicht even moeten wennen aan dit nieuwe werkstukje, maar Spoil Engine verdient als 2.0-versie van zichzelf zeker een kans. Ik ben ervan overtuigd dat deze EP de interesse van grote labels zal wekken, want deze band heeft de potentie in huis om naar grotere hoogten te stijgen.
https://www.facebook.com/spoilengine/
http://www.spoilengine.com/
