Pyogenesis – A Century In The Curse Of Time
14 augustus 2015
AFM Records
Om eerlijk te zijn was ik het Duitse Pyogenesis na Unpop uit 1997 een beetje uit het oog verloren. Met dat album kon ik niet zo veel, de voorganger Twinaleblood (1995) daarentegen heb ik kapot gedraaid. Op zich ook niet zo raar dat ik dit alternative-metalbandje uit het oog ben verloren, want na Unpop kwamen er nog slechts twee albums en ging de band in 2002 uit elkaar. In 2014 kwamen er berichten over een reünie waarvan A Century In The Curse Of Time nu dus het resultaat is.
Toch nieuwsgierig naar die jeugdliefde van toen, heb ik de plaat opgezet en werd blij verrast. Opener Steam Paves It’s Way (The Machine) ramt er gelijk goed op los en er komt zowaar iets van een soort grunt in voor, afgewisseld met een catchy refrein dat wel met clean vocals gezongen wordt. Catchy inderdaad en overwegend up-tempo. Het zal ook meteen het hardste nummer van de plaat blijken te zijn. In het opvolgende A Love Once New Has Now Grown Old blijft het tempo ook nog overeind en herken ik weer het gitaargeluid dat me herinnert aan Twinaleblood. Net als op de jeugdliefde is niet alles vol gas, maar is er ook ruimte voor meer poppy stukken. This Won’t Last Forever is, zoals de titel al zegt, het passende voorbeeld daarvan.
Het melancholische The Best Is Yet To Come is even een rustpunt op het album, waarna we onze weg op dit conceptalbum vervolgen met Lifeless. Het thema handelt rondom de industriële revolutie van de negentiende eeuw en de impact daarvan, inclusief de science fiction van Jule Verne.
Op mijn versie staat het meeslepende All We Had Was Hope wel, aangezien dit de digitale versie is. Op de Digipack uitvoering staat op deze plek het nummer Touch The Sky. In het nummer The Swan King gaat het tempo weer omhoog en lijkt het een voorbode voor het lekker zwaarder aangezette Flesh And Hair. Het ruim 14 minuten durende titeltrack blijft bewaart tot het einde en vergt wat geduld. Interessant werkstukje, maar lang.
Na 13 jaar stilte komt Pyogenesis goed uit de mottenballen en laat horen dat er voor de band geen grenzen of beperkingen zijn. Alles is wat steviger, zeg maar meer metal, uiteraard doorspekt met pop-invloeden. Ik had niet verwacht dat deze jeugdliefde zo leuk zou opdrogen.
[bol_product_links block_id=”bol_55f995fbb4079_selected-products” products=”9200000046036978,9200000046037275,9200000046037155″ name=”Pyogenesis” sub_id=”Century” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
