Transport League – Twist and shout at the devil
28 juli 2017
Rodeostar Entertainment
Het boogiende quartet uit Zweden Transport League maakt zichzelf tegenwoordig het liefst bekend met de term Boogie From Hell. Dat was tevens de albumtitel van hun vijfde album uit 2013. Onder aanvoering van Tony Jelecovich leveren ze na 23 jaar met Twist And Shout At The Devil een prima album af, waarin de Zweedse woordgrappenhumor duidelijk terug te vinden is. Zo is de albumtitel een verwijzing naar The Beatles (Twist and shout) en Mötley Crüe (Shout at the devil), maar komen we ook van dit soort woordgrapjes tegen in een aantal songtitels. Zo is opener Destroy Rock City natuurlijk een verwijzing naar Kiss (Detroit Rock City) en is Bad Voltage een verwijzing naar de “Marshall-amps/Gibson-gitaar”-sound die door bands als Led Zeppelin en AC/DC al zo genoemd werd.
Pakken we het album er even bij, dan grooved het er meteen lekker op los, maar horende we ook de onmiskenbare doom en stoner terug in de sound. De band lijkt daarmee de oude sound te willen combineren met hun werkje uit 2015: Napalm Bats & Suicide Dogs. Of andersom natuurlijk.
Destroy Rock City zet meteen een lekker tempo neer, een lekker groovy begin van het album dus. Het langzamere Power Of The Sloth leunt sterk op de stonerrock met een lekkere repeterende doomy rif. Het gitaar gedragen Cannibal Holobeast heeft een lekker -bijna marcherend- tempo waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten. Het opvolgende Swine To Shine is een vreemd varken in de stal. De zang is over het algemeen bijna gesproken en het tempo ligt wel heel erg laag. Af en toe komt er dan toch iets van een zanglijn. Het is duidelijk één van de duisterste nummers op het album.
De groove keert gelukkig weer terug vanaf One Last Way, waarna we weer een lekker up-tempo stampertje krijgen middels Zulu Zombie Zodiac. Echt één van de aanraders om te beluisteren!
Er gebeurt dus genoeg op het album waardoor van eentonigheid absoluut geen sprake kan zijn. Zo is daar de spreek-zang in Dead And Awaken of het grungy geluid in Werewolves In The Sink waarop Jocke Berg, van de band Hardcore Superstar, mee zingt.
Als afsluiter krijgen we nog Winter War, een eerbetoon aan Simo Häyhä die in de Fins-Russische winteroorlog (1939-1940) als sluipschutter in zijn eentje verantwoordelijk was voor het recordaantal van 705 bevestigde gedode Russische soldaten. In Rusland kreeg hij de Witte Dood als bijnaam.
Concluderend kun je wel stellen dat de aanstekelijke groovende boogie inderdaad uit de hel lijkt te komen en niet snel verveelt dankzij de diversiteit tussen de nummers onderling. De band keert hiermee weer wat terug naar zijn roots, maar tegelijkertijd gaat men ook verder met de sound van het voorlaatste album. Daarmee lijkt Transport League met Twist And Shout At The Devil zowel oude als nieuwe fans aan te kunnen spreken.
https://www.facebook.com/transportleague/
