The Monolith Deathcult – Vergelding – ‘Dawn of the planet of the ashes’
30 november 2018
Human Detonator records
The Monolith Deathcult uit Kampen, is befaamd om z’n eigenwijsheid, arrogantie, stijl, grootheidswaanzin, avant-gardsime, klasse en meer van dat soort woorden die de pers in de jaren over de band uitstortte. Maar ‘what doesn’t kill them, makes them stronger’ is er eentje die wat mij betreft zeker van toepassing is op het drietal, aangevuld met sessiedrummer Frank Schilperoort. Dat blijkt ook nu wel weer, de titel kan dus eigenlijk niet toepasselijker.
Vergelding, met als subtitel ‘Dawn of the planet of the ashes’ is het tweede album in de V-trilogy, waarvan Versus de eerste was en vorig jaar verscheen. Vergelding gaat verder met de totale vernietiging die Versus al in gang had gezet. Het album opent met het zoeken van de juiste radiofrequentie en blijft hangen bij een namaak Sir die we allemaal kennen van zijn beroemde stem in Engelse natuur documentaires. Ineens zit je rechtop, want dan weet je dat het gaat over het album dat van start zal gaan. Het album vertrekt dan echt met het nummer Dawn Of The Planet Of The Ashes dat een soort Fear Factory-achtige start heeft meegekregen. Opvallend zijn sowieso de keyboards en de samples in dit nummer, want in vergelijking met de andere tracks hebben ze hier een veel grotere rol gekregen. Alles gaat dus behoorlijk over de top aan het begin van de Vergelding. De eerste klap is een daalder waard, of toch niet?
De band lijkt het zelf ook gerealiseerd te hebben en zet Come Forth Lazarus in, hetgeen een veel slepender nummer is geworden. Als een soort duet tussen het morbide en de hemelse engelen. Juist! Morbid Angel licht inderdaad aan de basis van dit nummer.
In Fist Of Stalin zullen velen de vergelijking gaan vinden met riffs van Rammstein en dat is natuurlijk precies wat de band graag wil uitlokken. Het blijft echter onmiskenbaar TMDC die hier aan het werk is. Weer volledig over de top drumwerk, met veel ruimte voor keyboards en samples. De vergelijking met Lindemann en consorten gaat hem dus niet worden, mochten ze willen.
Regelmatig duikt de voice-over van Sir D. op, soms aan het eind van de tracks, maar in het geval van The Snowflake Anthem begeleidt hij een soort soundtrack dat gaat opbouwen naar een ultiem gevecht dat eindelijk plaats lijkt te gaan vinden.
Hoe het gaat aflopen verklappen we natuurlijk niet, feit is wel dat we nog een track te gaan hebben op dit album. Met ruim 8 minuten is Rise Of The Dhul – Fakar het langste nummer op Vergelding en toont the pack nog eens zijn scherpe hoektanden.
Officieel duurt Vergelding – Dawn Of The Planet Of The Ashes zo’n 47 minuten, maar daar zijn dan wel de twee live-opnamen van GMM 2017 in meegerekend. Deze twee buiten beschouwing gelaten blijven er slechts 32 minuten staan en dat is toch een beetje kort. Echter, doordat de band in een aantal tracks alles weer alles uit de kast trekt, zijn de indrukken immens en voelt het album daardoor niet kort. En na alles wat er door de collega’s al over de band is gezegd en geschreven, gevoel voor humor kun je ze zeker niet ontzeggen.
Tracklisting:
- Planet Wrath
- Dawn of the Planet of the Ashes
- Come Forth Lazarus
- Fist of Stalin
- The Snowflake Anthem
- Rise of the Dhul-Fakar
- Die Glocke (live Graspop Metal Meeting 2017)
- The Furious Gods (live Graspop Metal Meeting 2017)
Bandleden:
- Robin Kok – Bass, vocals
- Michiel Dekker – Guitars, vocals
- Carsten Altena – Guitars, keyboards
- Frank Schilperoort – Drums (session member)
https://www.facebook.com/monolithdeathcult/
https://twitter.com/T_M_D_C
https://www.instagram.com/monolithdeathcult/
https://www.youtube.com/channel/UC5jCCNrB1YN4QWEoMENtgdQ/featured
