Sadist – Hyaena
16 oktober 2015
Scarlet records
Het Italiaanse Sadist is altijd al een vreemde eend in de bijt geweest. De band ontstond in 1990 en was een van de eersten die prominente keyboards ging gebruiken in hun deathmetal. Het zorgde er maar al te vaak voor dat de band niet werd begrepen en ik vermoed dat dit mede de oorzaak geweest zal zijn van het uit één vallen van de band in 2001. In 2005 herpakte de band zich echter en kwam sterker als nooit tevoren terug. Zeker het laatste wapenfeit, Season In Silence, dat alweer uit 2010 stamt mocht er zijn en werd wereldwijd goed ontvangen.
Straks in oktober wordt het zevende album van de mannen uit Genua aan het rijtje toegevoegd. Ook nu weer is dit geen album dat je even gezellig op zet. Het thema is dit keer een van de meest fascinerende roofdieren van Afrika: de Hyena. Het beest zou volgens legendes bezeten zijn door de duivel en dat past natuurlijk mooi in het thema. Bovendien zijn de beesten net zo onberekenbaar als de muziek van Sadist, dus dat komt ook mooi uit.
The Lonely Mountain ramt er meteen lekker op los, en er wordt een jazzy riff gespeeld, na de eerste minuut hebben we echter een break die wordt opgevuld met typisch Afrikaanse instrumenten. Het geeft aan wat we kunnen verwachten, want het keyboard is inmiddels warm gedraaid. Pachycrocuta bevat her en der wat opzwepende Afrikaanse ritmes en bevat anderzijds ook weer jazz-achtige invloeden. The Devil Riding The Evil Steed begint als een soort filmmuziek die hoort bij een scene waarbij de steppe ontwaakt maar nog niet in de gaten heeft welke gevaar er op de loer ligt. Het zou zo passen in een documentaire over het Afrikaanse continent. En dat is eigenlijk bij alle tracks een terugkerend thema. Het enige rustpunt is het instrumentale Gadawan Kura, want daarna dreigt Eternal Enemies eerst nog met een akoestisch introotje,maar slaat vervolgens weer keihard toe. In African Devourers ligt de genoten maaltijd wat zwaar op de maag en gaat het tempo wat omlaag. Uiteindelijk sluiten we af met Genital Mask met een echt jazzy freakmomentje.
De productie is geweldig, waardoor alle instrumenten goed hoorbaar in de mix zitten. De gesampelde geluiden passen perfect op de plek en voegen een film-achtig element toe. Zoals gezegd, het is geen album die je op de achtergrond aanzet, maar waar je even voor moet gaan zitten. Pas dan komen alle gebruikte elementen goed tot hun recht. Geduld is dan wel een sleutelwoord. En dat was bij alle albums van Sadist al zo. Hyaena is hierop dus geen uitzondering.
[bol_product_links block_id=”bol_55ee0521e81a7_selected-products” products=”1000004005697852,1000004008681688,1000004004950445,9200000001774035″ name=”Sadist” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
