Khaospath – …For The Devil Speaks The Truth
28 november 2016
Immortal Frost Productions
Zweden kent naast Sabaton gelukkig ook echte muziek. Eén van de belangrijkere exportproducten van het land is de black metal, die voort is gekomen uit de muziek van Venom en Bathory. De bekendere bands in het vak zijn Watain, Marduk en Dark Funeral, maar kijkend naar de underground kent Zweden ook daar een rijke markt aan zwart metaal. Zo ook de band Khaospath. Deze band is in 2013 begonnen als soloproject van Hellcommander Vargblod. In zijn eentje bracht hij in 2014 de langspeler Synagoga Obscura uit. Vorig jaar op 28 november werd de tweede plaat uitgebracht, ditmaal als driekoppige band en draagt de titel: …For The Devil Speaks The Truth.
Met Verbis Diaboli beginnen we het bijna een uur durende avontuur, verspreid over negen nummers. De eerste vijfentwintig seconden worden gedragen door vage, ruimteachtige, geluiden en het uitspreken van spirituele spreuken. Na dit intro gaat het meteen lekker los met snelle en herhalende riffs, beukende drums en een ijzige schreeuw. Tijdens het nummer zijn onderdelen te horen, die ik doorgaans ook hoor bij bands als Watain en Dimmu Borgir. Met name de synthesizer ondersteuning doet mij her en der aan Dimmu denken.
Voor de wegzappers die denken “Shit, black metal, weg met die eentonige ongeïnspireerde troep”: doe dit vooral niet! Dit is namelijk niet de gemiddelde dertien-in-een-dozijn-productie. Uiteraard is het hoofdbestanddeel black, maar zijn er ook her en der wat meer heavy metalachtige componenten te horen. Daarnaast wordt het geschreeuw geregeld vervangen door cleane zang. Een nummer waarin dit prachtig naar voren komt is Oraculum Strigoi. Er wordt eerst rustig opgebouwd gedurende twintig seconden en daarna raast de muziek voort. Zo af en toe wordt er wat gas teruggenomen en krijg je als luisteraar wat ademruimte. Het mooie aan dit nummer is dat er op bepaalde stukken een compleet andere richting wordt ingeslagen: cleane zang en meer heavy metalachtige riffs komen hierin prominent naar voren (denk Savatage, maar ook het nummer They Rode On van Watain) Kortom een veelzijdig nummer.
Met het laatste en tevens langste nummer genaamd The Raven’s Downfall (10:06) komen we aan het einde van dit album. Het nummer is anders dan alle voorgangers. De opbouw is rustig met lange uithalen op gitaar en gematigde drums. De vocalen zijn veelal clean, maar deze worden afgewisseld ook met de welbekende black metal schreeuw. Dit maakt het een geschikte afsluiting van dit sterke album.
Band: Khaospath
Label: Immortal Frost Productions
